Η ζωή σε άλλους τόπους
|
|
|
Στόχοι
|
Σ' αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε:
|
|
Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά
(Λιμερίκια με ζωγραφιές)
(Λιμερίκια με ζωγραφιές)
|
|
Γιώργος Σεφέρης
Λίμερικ
|
Το λίμερικ (limerick) είναι ένα πεντάστιχο σατιρικό ποίημα.
Σύμφωνα με τον Gianni Rodari (1994), είναι ένα είδος του «παράλογου» συστηματοποιημένο και κωδικοποιημένο και εγγλέζικο. Ο Γιώργος Σεφέρης, ο πρώτος στην Ελλάδα που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ, πρότεινε δύο ονόματα γι' αυτό:
|
|
Αγγλική παιδική λογοτεχνία με ρίζες από παραδοσιακές, λαϊκές ποιητικές φόρμες.
Τομή αποτέλεσε το έργο του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear) «Το βιβλίο των ανοησιών» ("The book of Nonsence", 1846). Πρόκειται για α-νοηματικά / ά-λογα ποιηματάκια που συνοδεύονται από εικονογράφηση του Lear. Το έργο αυτό πρόσφερε στην ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία.
Τομή αποτέλεσε το έργο του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear) «Το βιβλίο των ανοησιών» ("The book of Nonsence", 1846). Πρόκειται για α-νοηματικά / ά-λογα ποιηματάκια που συνοδεύονται από εικονογράφηση του Lear. Το έργο αυτό πρόσφερε στην ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία.
Λίμερικς του Edward Lear
|
Έναν παράξενο άντρα από τη Δύση
με στολισμένο ρούχο είχανε ντύσει. Τον ρωτούσανε «Σου κάνει;» κι απαντούσε «Σαν φουστάνι!», ο δύστροπος ο άντρας απ’ τη Δύση. |
Ένας άντρας απ’ τη Χάγη
με το νου τρέλες παράγει κι έφτιαξε ένα μπαλόνι στο φεγγάρι είχε τιμόνι ο πλανεμένος άντρας απ’ τη Χάγη. |
- Συντομία κειμένου, ελαφρά ή πικάντικα θέματα, απρόβλεπτο και αναστοχαστικό κλείσιμο.
- Πεντάστιχα στιχουργήματα.
- Ομοιοκαταληξία κατά ομοιόμορφο τρόπο (στίχοι: 1ος -2ος και 5ος, 3ος - 4ος).
- 1ος στίχος: παρουσίαση πρωταγωνιστή.
- 2ος στίχος: βασική ιδιότητα ή παραξενιά του πρωταγωνιστή.
- 3ος & 4ος στίχος: ενέργειες πρωταγωνιστή και αντιδράσεις περιβάλλοντος (πλοκή – εξέλιξη δράσης).
- 5ος στίχος: παραλλαγή του 1ου στίχου – κλείσιμο ιστορίας με ένα επίθετο κατάλληλο νοηματικά αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακό και ευρηματικό.
|
Ήτανε μια γριά που ζούσε στο Μπαλί
και κάθε μέρα έπαιζε ανάποδα βιολί καθισμένη πάνω σε χαλί μαγικό συναυλίες έδινε στο γαλλικό ουρανό η ΟΡΧΗΣΤΡΟΦΙΛΗ αυτή γριά απ’ το Μπαλί. |
|
Λιάνα Αρανίτου
|
|
Ήτανε μια κοπέλα στο Πεκίνο
που ‘λεγε πάντα: «Δώσ' μου κι απ’ εκείνο». Και σαν της τα δώσαν όλα, έσκασε σαν πασαβιόλα και την κλάψανε πολύ στο Πεκίνο. 
|
Ήτανε μια κοπέλα απ' τη Σάμο
που 'χωσε το δεξί της στην άμμο και με τ' άλλο το χέρι εκρατούσε ένα αστέρι, ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο. 
|
Γιώργος Σεφέρης (τα σκίτσα είναι του ίδιου)
|
Ένας σκαντζόχοιρος χοντρός που έμενε στα Σπάτα
έτρωγε μόνο αυγά βραστά και τα ‘θελε μελάτα, έπινε όμως τα αυγά σαν να ‘τανε νεράκι κι απ’ τα πολλά του τα κιλά έμοιαζε γουρουνάκι, Ο ΛΑΙΜΑΡΓΟΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ που έμενε στα Σπάτα.
Θέλω να σε παντρευτώ, είπε το χωριό στην πόλη,
να ζήσουμε τα δυο μαζί στης φύσης το περβόλι! Δέξου, λοιπόν το δώρο μου χίλιους ασκούς αέρα, Το νέφος σου να διώξουμε, να λάμψεις μέχρι πέρα! Αχ, το πονόψυχο χωριό που σκέφτεται την πόλη!
|
Ένα ψηλό αγόρι από την Ισπανία
έπαιζε κλακέτες με μανία και έπεσε στο πάτωμα και έπαθε αιμάτωμα, το τρελό τ’ αγόρι από την Ισπανία. Ένας νέος απ’ την Κίνα δεν πλήρωνε το ενοίκιο του μήνα, τον πετάξαν απ’ το σπίτι και του έσπασε η μύτη του κακόμοιρου του νέου από την Κίνα. Στυλιανός Στυλιανού, 2008-2009
|
Αυτόχθονες λαοί
|
Αυτόχθονες είναι λαοί ή φυλές που κατοικούν στο τόπο που γεννήθηκαν και δεν έχουν έρθει από άλλη περιοχή. Λέγονται και ιθαγενείς.
Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές προσπαθώντας να ανακαλύψουν νέους τόπους, πρώτες ύλες και νέες πηγές πλούτου ήρθαν σε επαφή με τους ιθαγενείς της Αμερικής, Αφρικής και Αυστραλίας. Δε σεβάστηκαν τον πολιτισμό και τις συνήθειές τους, έκλεψαν τον πλούτο και τη γη τους και τους φέρθηκαν με υπερβολική σκληρότητα. Αποτέλεσμα ήταν οι περισσότεροι αυτόχθονες να χάσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα και οι πληθυσμοί τους να συρρικνωθούν. Στις μέρες μας μόνο λίγοι έχουν απομείνει. |
|
Αυτόχθονες λαοί και φυλές υπάρχουν σε διάφορα μέρη της Γης.
Στην Αμερική οι Ινδιάνοι (Απάτσι, Σιού, Τσερόκι κ.α.)
Στην Ασία οι Μογγόλοι και οι Βεδουίνοι.
Στις βόρειες πολικές περιοχές οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες και οι Σαάμι.
Στην Ωκεανία οι Αβοριγίνες στην Αυστραλία, οι Παπούα στη Νέα Γουινέα και οι Μαορί στη Νέα Ζηλανδία.
Στην Αφρική οι Μασάι, οι Μπαντού,οι Πυγμαίοι, οι Βερβερίνοι, οι Τουαρέγκ, οι Βουσμάνοι...
Στην Αμερική οι Ινδιάνοι (Απάτσι, Σιού, Τσερόκι κ.α.)
Στην Ασία οι Μογγόλοι και οι Βεδουίνοι.
Στις βόρειες πολικές περιοχές οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες και οι Σαάμι.
Στην Ωκεανία οι Αβοριγίνες στην Αυστραλία, οι Παπούα στη Νέα Γουινέα και οι Μαορί στη Νέα Ζηλανδία.
Στην Αφρική οι Μασάι, οι Μπαντού,οι Πυγμαίοι, οι Βερβερίνοι, οι Τουαρέγκ, οι Βουσμάνοι...
Σπίτι μας είναι η γη
Στη Βόρεια Αμερική κατοικούσαν κυρίως Ινδιάνοι. Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι λευκοί έποικοι έδιωξαν τους Ινδιάνους από τα εδάφη τους, άλλοτε ειρηνικά κι άλλοτε βίαια. Ο δρόμος που ακολούθησαν οι Ινδιάνοι ονομάστηκε «μονοπάτι των δακρύων».
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα της απάντησης που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των Ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος είχε ζητήσει να αγοράσει ένα τμήμα της γης τους.
Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μάς φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για τον λαό μου. Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου.
Είμαστε ένα μέρος της γης, κι αυτή, πάλι, ένα κομμάτι από εμάς. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας. Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, η ζεστασιά του πόνεϊ και ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γι' αυτό και όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας ζητάει πολλά από εμάς. Ο Μεγάλος Αρχηγός μάς παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας. Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν' αγοράσει τη γη μας. Αλλά δε θα είναι κι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει γι' αυτόν μ' ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μες στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα.
Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται, όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θ' αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα της απάντησης που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των Ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος είχε ζητήσει να αγοράσει ένα τμήμα της γης τους.
Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μάς φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για τον λαό μου. Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου.
Είμαστε ένα μέρος της γης, κι αυτή, πάλι, ένα κομμάτι από εμάς. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας. Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, η ζεστασιά του πόνεϊ και ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γι' αυτό και όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας ζητάει πολλά από εμάς. Ο Μεγάλος Αρχηγός μάς παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας. Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν' αγοράσει τη γη μας. Αλλά δε θα είναι κι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει γι' αυτόν μ' ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μες στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα.
Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται, όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θ' αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.
Παλαιότερα οι Ινδιάνοι κατοικούσαν σε σκηνές, όπως στη φωτογραφία. Σήμερα έφτασαν να αποτελούν μειονότητες, που ζουν σε καταυλισμούς ανάμεσα στα βιομηχανικά μεγαθήρια-πόλεις των ΗΠΑ.
|
Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Αυτό το ξέρουμε. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.
Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς –και που ο λευκός άνθρωπος θα ανακαλύψει ίσως κάποτε– είναι ότι ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Ίσως να σκέφτεστε να τον αποκτήσετε τώρα, όπως θέλετε να αποκτήσετε τη γη μας, αλλά δεν μπορείτε. Είναι ο Θεός του ανθρώπου, και το έλεός του είναι το ίδιο και για το λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο. Αυτή η γη είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο, και όταν τη βλάπτει είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον Δημιουργό.
Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς –και που ο λευκός άνθρωπος θα ανακαλύψει ίσως κάποτε– είναι ότι ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Ίσως να σκέφτεστε να τον αποκτήσετε τώρα, όπως θέλετε να αποκτήσετε τη γη μας, αλλά δεν μπορείτε. Είναι ο Θεός του ανθρώπου, και το έλεός του είναι το ίδιο και για το λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο. Αυτή η γη είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο, και όταν τη βλάπτει είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον Δημιουργό.
Πού είναι ο αετός; Xαιρετισμός στη γη, εκδ. KOAN, Aθήνα, 1997 (διασκευή)
|
Επιχειρηματολογικά κείμενα |
Eπιχειρηματολογικά λέγονται τα κείμενα στα οποία παρουσιάζουμε την άποψή μας, τη γνώμη μας (θετική ή αρνητική) για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα και επιδιώκουμε να πείσουμε τον αναγνώστη ότι η άποψή μας είναι σωστή, ότι έχουμε δίκαιο, με λογικά επιχειρήματα.
Για να οργανώσουμε σωστά κάποιο κείμενο τέτοιου είδους:
Για να οργανώσουμε σωστά κάποιο κείμενο τέτοιου είδους:
1. Αναφέρουμε αρχικά ποια είναι η άποψή μας, η θέση μας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα χρησιμοποιώντας φράσεις, όπως:
Η άποψή μου... / Η γνώμη μου είναι... / Πιστεύω ότι... / Νομίζω.... / Θεωρώ πως... κ.ά.
2. Αναλύουμε στη συνέχεια ένα ένα τα επιχειρήματά μας, παρουσιάζουμε δηλαδή τους συλλογισμούς μας με τους οποίους θα υποστηρίξουμε την άποψή μας (θετική ή αρνητική), φροντίζοντας κάθε φορά να τους δικαιολογούμε με τις κατάλληλες αιτιολογικές προτάσεις
π.χ.: γιατί, επειδή, αφού, καθώς...
Επίσης χρησιμοποιούμε παράλληλα και φράσεις που δηλώνουν τα συναισθήματα μας ή φράσεις με τις οποίες προσπαθούμε να προκαλέσουμε κάποια ανάλογα με τα δικά μας συναισθήματα στον αναγνώστη
π.χ.: δε συμφωνείτε ότι... /είναι κρίμα να... /είναι άσχημο / ευχάριστο / σπουδαίο / ασήμαντο...
3. Τέλος καταλήγουμε σ' ένα αιτιολογημένο και λογικό συμπέρασμα
π.χ.: Έτσι... /Επομένως.../Γι’ αυτό...
Η άποψή μου... / Η γνώμη μου είναι... / Πιστεύω ότι... / Νομίζω.... / Θεωρώ πως... κ.ά.
2. Αναλύουμε στη συνέχεια ένα ένα τα επιχειρήματά μας, παρουσιάζουμε δηλαδή τους συλλογισμούς μας με τους οποίους θα υποστηρίξουμε την άποψή μας (θετική ή αρνητική), φροντίζοντας κάθε φορά να τους δικαιολογούμε με τις κατάλληλες αιτιολογικές προτάσεις
π.χ.: γιατί, επειδή, αφού, καθώς...
Επίσης χρησιμοποιούμε παράλληλα και φράσεις που δηλώνουν τα συναισθήματα μας ή φράσεις με τις οποίες προσπαθούμε να προκαλέσουμε κάποια ανάλογα με τα δικά μας συναισθήματα στον αναγνώστη
π.χ.: δε συμφωνείτε ότι... /είναι κρίμα να... /είναι άσχημο / ευχάριστο / σπουδαίο / ασήμαντο...
3. Τέλος καταλήγουμε σ' ένα αιτιολογημένο και λογικό συμπέρασμα
π.χ.: Έτσι... /Επομένως.../Γι’ αυτό...
|
Αιολική γη
Το τζιβάερι μας
Νοσταλγικό ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες
Νοσταλγικό ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες
|
Από τον πρώτο αποικισμό που έφερε τις αρχαίες φυλές στη Μικρά Ασία μέχρι σήμερα, οι Έλληνες άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στους χαμένους τόπους. Η ανατολική ακτή του Αιγαίου δεν έπαψε να θέλγει τους Έλληνες ανά τους αιώνες και να διαμορφώνει το πιο συγκλονιστικό και συστατικό κομμάτι της ιστορίας μας. Κωνσταντινούπολη, Αγία Σοφία, Σμύρνη, Πόντος-Τραπεζούντα, παράλια της Μικράς Ασίας είναι τα σύμβολα του Ελληνισμού που εξακολουθούν να συγκινούν και να συνιστούν ανεξίτηλα σημεία του πολιτισμού και της ιστορίας μας.
Σ’ αυτές τις χαμένες πατρίδες είναι αφιερωμένο αυτό το μικρό «ταξίδι» μας. Επικεντρωμένο στη Σμύρνη, την αρχόντισσα των παραλίων της Μικράς Ασίας, η οποία σ’ αυτό το «ταξίδι» αντιπροσωπεύει όλους τους χαμένους τόπους. |
|
Ένα σεργιάνι μνήμης σε πατρίδες που μπορεί να είναι πια σβησμένες από τους χάρτες, αλλά παραμένουν ζωντανές στις καρδιές όλων μας…
Αφηγήσεις, τραγούδια και μνήμες μιας εποχής κι ενός τόπου που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Εικόνες που αποτυπώνουν πόνο, παρελθόν, μνήμη, ιστορία.
Μια περιπλάνηση στον κόσμο που δεν κατάφεραν να αφανίσουν ούτε σφαγές, ούτε διαπλοκές και μια υπενθύμιση για το κουράγιο και τη δύναμη που αντλούμε από εκείνα τα μοναδικά παραδείγματα της επιβίωσης και του πείσματος για κάτι καλύτερο…
Αφηγήσεις, τραγούδια και μνήμες μιας εποχής κι ενός τόπου που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Εικόνες που αποτυπώνουν πόνο, παρελθόν, μνήμη, ιστορία.
Μια περιπλάνηση στον κόσμο που δεν κατάφεραν να αφανίσουν ούτε σφαγές, ούτε διαπλοκές και μια υπενθύμιση για το κουράγιο και τη δύναμη που αντλούμε από εκείνα τα μοναδικά παραδείγματα της επιβίωσης και του πείσματος για κάτι καλύτερο…
Άννα Αθανασοπούλου, Γρηγόρης Ζερβός, Φαίη Μπλατσιώρη
|
Τοπικοί προσδιορισμοί |
Η περιγραφή σχετίζεται γενικά με τον χώρο, γι' αυτό, όταν περιγράφουμε κάτι, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε λέξεις ή φράσεις που φανερώνουν τόπο –το πού βρίσκεται αυτό στο οποίο αναφερόμαστε. Χρησιμοποιούμε δηλαδή τοπικούς προσδιορισμούς όπως:
Τοπικά επιρρήματα (άκλιτες λέξεις που δηλώνουν τόπο), όπως τα: πάνω, κάτω, εδώ, εκεί, αλλού, κάπου, παντού, μέσα, δεξιά, αριστερά, μπροστά, από, πίσω, πλάι, δίπλα, ψηλά, χαμηλά, κοντά, απέναντι, γύρω, τριγύρω, ολόγυρα, ανάμεσα, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά, κ.ά.
Φράσεις με προθέσεις που δηλώνουν τόπο και οι οποίες συνήθως σχηματίζονται με τις προθέσεις:
Τοπικά επιρρήματα (άκλιτες λέξεις που δηλώνουν τόπο), όπως τα: πάνω, κάτω, εδώ, εκεί, αλλού, κάπου, παντού, μέσα, δεξιά, αριστερά, μπροστά, από, πίσω, πλάι, δίπλα, ψηλά, χαμηλά, κοντά, απέναντι, γύρω, τριγύρω, ολόγυρα, ανάμεσα, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά, κ.ά.
Φράσεις με προθέσεις που δηλώνουν τόπο και οι οποίες συνήθως σχηματίζονται με τις προθέσεις:
- από (π.χ. Ξεκίνησε πρωί από το χωριό.)
- ίσαμε (π.χ. προχώρησαν ίσαμε το σπίτι εκείνο.)
- κατά (π.χ. Πάω κατά την πλατεία.)
- μέχρι (π.χ. Πάω μέχρι την πλατεία.)
- προς (π.χ. Προς τα δεξιά βλέπετε το σαλόνι.)
- σε (π.χ. Προχώρησαν σε άλλο δωμάτιο.)
- ως (π.χ. Προχώρησε ως το τέρμα του δρόμου.)
Τα έθνη του κόσμου
Πώς δίνουμε πληροφορίες για μία χώρα
|
Γράφουμε:
|
Χρησιμοποιούμε:
|
Στόχος της ΕΕ είναι να κάνει τη ζωή όλων μας καλύτερη με διάφορους τρόπους, όπως προστατεύοντας την ύπαιθρο, φροντίζοντας ώστε οι τροφές που τρώμε να είναι ασφαλείς, κάνοντας τα τηλεφωνήματά μας και τα μηνύματα που στέλνουμε φθηνότερα, καταπολεμώντας την εγκληματικότητα, κτλ.
Η ΕΕ προσπαθεί επίσης να βελτιώσει τη ζωή των παιδιών και των νέων. Πρέπει να ξέρεις τα δικαιώματά σου, τι μπορείς να περιμένεις από τον κόσμο γύρω σου και τι δεν πρέπει να ανέχεσαι!
Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να μάθεις, και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσεις! Καλή διασκέδαση!
Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορείς να μάθεις, και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσεις! Καλή διασκέδαση!
