Κατοικία
|
|
|
Στόχοι
|
Σ' αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε:
|
|
Το σπίτι μου
|
|
Κωστής Παλαμάς
χέρσος: αυτός που δεν έχει καλλιεργηθεί ή δεν μπορεί να καλλιεργηθεί, ο άγονος
λίβας: ο θερμός νοτιοδυτικός άνεμος που πνέει από τη Λιβύη
κουρνιαχτός: σύννεφο σκόνης που σηκώνεται με την κίνηση (ανθρώπων, ζώων, οχημάτων) ή με τον αέρα
λίβας: ο θερμός νοτιοδυτικός άνεμος που πνέει από τη Λιβύη
κουρνιαχτός: σύννεφο σκόνης που σηκώνεται με την κίνηση (ανθρώπων, ζώων, οχημάτων) ή με τον αέρα
|
Η Οικία - Μουσείο Καβάφη, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 – 1933), βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στον αριθ. 4 της οδού Κ. Καβάφη, όπως μετονομάστηκε πρόσφατα προς τιμήν του ποιητή η πρώην οδός Σαρμ ελ-Σεϊχ (Charm el-Sheik). Απέναντι από το σπίτι του Καβάφη ήταν το ελληνικό νοσοκομείο και στην άλλη γωνία το ελληνορθόδοξο πατριαρχείο του Αγίου Σάββα.
|
Το σπίτι του Καβάφη στην πολυκατοικία της οδού Λέψιους ήταν ένα διαμέρισμα με μπαλκόνι στο δεύτερο πάτωμα του κτιρίου, που κάποτε πρέπει να είχε όψη επιβλητική. Από τις πέντε μέχρι τις οκτώ τα βράδια, ο Καβάφης δεχόταν στο κόκκινο σαλόνι του σπιτιού τους φίλους του κι ανάμεσά τους πολλούς επισκέπτες από την Ελλάδα. Στο διαμέρισμα υπήρχαν αντικείμενα που ανήκαν στην οικογένεια του ποιητή: παλιά ξυλόγλυπτα, βελούδινες πολυθρόνες, τραπεζάκια με ψηφιδωτό φίλντισι, μεταξωτά μαξιλάρια και πορσελάνινες λάμπες πάνω σε μαρμάρινα τραπέζια. Παντού στους τοίχους υπήρχαν οικογενειακά πορτρέτα.
Ο Καβάφης πέθανε στο σπίτι αυτό στις 2 η ώρα το πρωί της 29ης Απριλίου 1933, ημέρα των γενεθλίων του, σε ηλικία 70 χρονών. Η κηδεία του έγινε το απόγευμα της ίδιας ημέρας από τη γειτονική εκκλησία του Αγίου Σάββα και ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο του ελληνικού νεκροταφείου.
Ο Καβάφης πέθανε στο σπίτι αυτό στις 2 η ώρα το πρωί της 29ης Απριλίου 1933, ημέρα των γενεθλίων του, σε ηλικία 70 χρονών. Η κηδεία του έγινε το απόγευμα της ίδιας ημέρας από τη γειτονική εκκλησία του Αγίου Σάββα και ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο του ελληνικού νεκροταφείου.
Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
|
|
Περιγραφή κτίσματος
|
|
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ |
Τοπικοί προσδιορισμοί
Η περιγραφή σχετίζεται γενικά με το χώρο, γι΄αυτό, όταν περιγράφουμε κάτι, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε λέξεις ή φράσεις που φανερώνουν τόπο –το πού βρίσκεται αυτό στο οποίο αναφερόμαστε. Χρησιμοποιούμε δηλαδή τοπικούς προσδιορισμούς όπως:
Τοπικά επιρρήματα (άκλιτες λέξεις που δηλώνουν τόπο), όπως τα: πάνω, κάτω, εδώ, εκεί, αλλού, κάπου, παντού, μέσα, δεξιά, αριστερά, μπροστά, από, πίσω, πλάι, δίπλα, ψηλά, χαμηλά, κοντά, απέναντι, γύρω, τριγύρω, ολόγυρα, ανάμεσα, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά, κ.ά. Φράσεις με προθέσεις που δηλώνουν τόπο και οι οποίες συνήθως σχηματίζονται με τις προθέσεις:
|
Επίθετα
Είναι οι λέξεις που συνοδεύουν τα ουσιαστικά και μας λένε κάθε φορά πώς ακριβώς είναι το ουσιαστικό, δηλαδή τι ποιότητα ή ιδιότητα έχει.
Τα επίθετα είναι πολύ χρήσιμα γιατί μας βοηθούν να ξεχωρίζουμε και να καταλαβαίνουμε κάθε φορά για τι είδους/λογής ουσιαστικό μιλάμε. Τα επίθετα παίρνουν το γένος των ουσιαστικών που προσδιορίζουν. Έτσι έχουν τρία γένη, το αρσενικό, το θηλυκό και το ουδέτερο που έχουν ξεχωριστές καταλήξεις το καθένα. Ο ρόλος του επιθέτου σε ένα περιγραφικό κείμενο είναι:
|
Αγγελία είναι η μετάδοση μιας είδησης ή πληροφορίας με την οποία γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό κάποιο πράγμα ή γεγονός, όπως για παράδειγμα η πώληση ή η αγορά ενός οικοπέδου, η εύρεση εργασίας κ.ά.
|
|
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ |
Ελλειπτικές προτάσεις
|
Ελλειπτική λέγεται η πρόταση, όταν κάποιος από τους βασικούς όρους (Υποκείμενο, Ρήμα) λείπει, γιατί εννοείται εύκολα. Στον καθημερινό μας λόγο χρησιμοποιούμε κυρίως ελλειπτικές προτάσεις.
|
Τι κάνεις; (Λείπει το υποκείμενο εσύ)
Είμαι καλά. (Λείπει το υποκείμενο εγώ και το ρήμα είμαι) Εσύ; (Λείπει το ρήμα τι κάνεις) |
Συντομογραφίες
|
Συντομογραφίες ονομάζονται οι συντομευμένες γραφές ορισμένων λέξεων που χρησιμοποιούμε συχνά στο λόγο και οι οποίες, αντί να γράφονται ολόκληρες, γράφονται για συντομία κομμένες με ορισμένο τρόπο.
Στις συντομογραφίες είτε παραλείπονται κάποια γράμματα από τη μέση της λέξης, και τότε διατηρούνται εκτός από το αρχικό και το τελικό της γράμμα και μερικά άλλα από τη μέση, σύμφωνα κυρίως (π.χ. Δίδα, δηλαδή δεσποινίδα), είτε παραλείπεται το τελευταίο μέρος της (π.χ. βλ., δηλαδή βλέπε) -στην περίπτωση αυτή συνήθως η λέξη κόβεται σε σύμφωνο. Οι συντομογραφίες χρησιμοποιούνται πολύ στα λεξικά, για να κερδίζουν χώρο. |
|
Αρκτικόλεξα - Ακρωνύμια
|
Αρκτικόλεξα είναι οι συντομευμένες γραφές ορισμένων λέξεων που σχηματίζονται από τα αρχικά (αρκτικά) γράμματα φράσεων, οι οποίες συνήθως δηλώνουν ονομασίες οργανισμών, πολιτικών κομμάτων, συλλόγων, υπουργείων κτλ.
Παραδείγματα: Κ.Ε.Π.: Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών Ι.Κ.Α.: Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων
------------------------------
Πολλές φορές δε χρησιμοποιούμε μόνο τα αρχικά γράμματα αλλά περισσότερα. Τότε το αρκτικόλεξο ονομάζεται ακρωνύμιο.
Παραδείγματα: Ε.ΚΕ.ΒΙ.: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου ΕΛ.ΤΑ.: Ελληνικά Ταχυδρομεία |
|
Αριθμητικά
Αριθμητικά είναι λέξεις που φανερώνουν αριθμούς. Χρησιμοποιούμε τα αριθμητικά για να δείξουμε ποσότητα, σειρά, ή για να δηλώσουμε από πόσα μέρη αποτελείται κάτι, πόσες φορές μεγαλύτερο είναι από κάτι άλλο ή για να αναφερθούμε σε μονάδες που αποτελούν ένα σύνολο.
|
Τα αριθμητικά μπορεί να είναι:
|
|
Τα απόλυτα αριθμητικά φανερώνουν ορισμένο αριθμό από πρόσωπα, ζώα, πράγματα. Τα χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε ποσότητα, χρόνο, απόσταση, μέγεθος.
Τα τακτικά αριθμητικά δηλώνουν τη θέση που παίρνει κάποιος ή κάτι σε μια σειρά.
Τα πολλαπλασιαστικά αριθμητικά φανερώνουν από πόσα μέρη αποτελείται κάτι και λήγουν σε -πλός.
Τα αναλογικά αριθμητικά δηλώνουν πόσες φορές μεγαλύτερο είναι κάτι και λήγουν σε -πλάσιος.
|
Οι "παραξενιές" των αριθμητικών...
|
|
|
Η πολυκατοικία είναι κτήριο με πάνω από 2-3 ορόφους το οποίο χρησιμεύει για κατοικία περισσοτέρων από μια οικογενειών (πολύ-κατοικία). Στην Ελλάδα, οι πολυκατοικίες έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς μετά την δεκαετία του 1960, παρέχοντας στους οικοπεδούχους καλή εκμετάλλευση του οικοπέδου τους (σύστημα αντιπαροχής), στους εργολάβους/κατασκευαστές σημαντικά κέρδη και στους κατοίκους μια σχετικά οικονομική λύση για κατοικίες σε αστικά κέντρα, με σύστημα κεντρικής θέρμανσης.
Μειονεκτήματα των πολυκατοικιών είναι η έλλειψη ιδιωτικής ζωής λόγω προβλημάτων ηχομόνωσης, δυσκολία στην συντήρηση οικιακών ζώων και γενικά έλλειψη αυτονομίας ιδίως στα θέματα των κοινοχρήστων.
Σημαντικά μέρη των πολυκατοικιών εκτός των διαμερισμάτων είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, οι θέσεις στάθμευσης, οι αποθήκες, το υπόγειο, η πιλοτή, το ρετιρέ, το δώμα, ο ανελκυστήρας και το σύστημα κεντρικής θέρμανσης.
Η διαχείριση των κοινοχρήστων των πολυκατοικιών γίνεται είτε από έμμισθο -υπάλληλο ή εταιρεία- είτε, συνηθέστερα, από εκλεγμένο διαχειριστή, με θητεία ενός ή περισσοτέρων ετών. Η Γενική Συνέλευση Ιδιοκτητών είναι το όργανο που παίρνει σημαντικές αποφάσεις για τη διαχείριση της κάθε πολυκατοικίας.
Μειονεκτήματα των πολυκατοικιών είναι η έλλειψη ιδιωτικής ζωής λόγω προβλημάτων ηχομόνωσης, δυσκολία στην συντήρηση οικιακών ζώων και γενικά έλλειψη αυτονομίας ιδίως στα θέματα των κοινοχρήστων.
Σημαντικά μέρη των πολυκατοικιών εκτός των διαμερισμάτων είναι οι κοινόχρηστοι χώροι, οι θέσεις στάθμευσης, οι αποθήκες, το υπόγειο, η πιλοτή, το ρετιρέ, το δώμα, ο ανελκυστήρας και το σύστημα κεντρικής θέρμανσης.
Η διαχείριση των κοινοχρήστων των πολυκατοικιών γίνεται είτε από έμμισθο -υπάλληλο ή εταιρεία- είτε, συνηθέστερα, από εκλεγμένο διαχειριστή, με θητεία ενός ή περισσοτέρων ετών. Η Γενική Συνέλευση Ιδιοκτητών είναι το όργανο που παίρνει σημαντικές αποφάσεις για τη διαχείριση της κάθε πολυκατοικίας.
Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Bruno Bozzetto Neuro
|
|
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ |
Θηλυκά σε -ος (λόγια κλίση)
Τα ουσιαστικά αυτά έχουν τις ίδιες καταλήξεις με τα αρσενικά σε -ος.
|
|
Έτσι κλίνονται τα: η άμμος, η άνοδος, η Βίβλος, η διάλεκτος, η εγκύκλιος, η είσοδος, η έξοδος, η επέτειος, η διαγώνιος, η θαλαμηγός, η κάθοδος, η κιβωτός, η λεωφόρος, η μέθοδος, η νήσος, η παράγραφος, η πρόοδος, η περίοδος, η χερσόνησος, η ψήφος κ.ά.
Θηλυκά σε -η (πληθυντικός σε -εις)
Σε παλιά κείμενα ή σε επίσημες ανακοινώσεις είναι δυνατόν να έχουμε και έναν άλλο τύπο γενικής ενικού σε -εως. Τότε, ο τόνος μεταφέρεται στην επόμενη συλλαβή (σε λέξεις με περισσότερες από δύο συλλαβές):
π.χ. η κυβέρνηση, της κυβέρνησης ή της κυβερνήσεως
π.χ. η κυβέρνηση, της κυβέρνησης ή της κυβερνήσεως
Επίσης μπορεί να συναντήσω (κυρίως σε παλιά κείμενα) και ονομαστική ενικού σε -ις: π.χ. η κυβέρνησις, η δύναμις, η πόλις.
Συνήθως, όμως, δε χρησιμοποιώ τους τύπους αυτούς στον καθημερινό λόγο!
